Ben Trevor: het leven van een boomverzorger

Toen we met Ben Trevor, alias Tree Top Troubadour , spraken over de combinatie van zijn boom- en muzikale talenten , stelden we hem ook een paar belangrijke vragen over hoe het leven is als je werk je elke dag de bomen in brengt. Zijn antwoorden waren zo inspirerend dat we besloten dat ze een eigen blogpost verdienden. Veel plezier...

Kunt u beschrijven hoe het voelt om hoog in de bomen te werken?

In bomen klimmen voor je plezier, of als podium voor het maken van muziek, is misschien wel een van de mooiste, meest vredige toestanden van zijn die je kunt hebben. Het gevoel van verbondenheid met de natuur wanneer je vloeiend door een boom beweegt, is vergelijkbaar met surfers die de perfecte golf pakken of deltavliegers die op een thermiekbel zweven. Als ik het over Tree Top Troubadour heb, denken mensen dat het een energieke, snelle bezigheid is, maar hoewel het wel wat energie kost om in een boom te klimmen en eromheen te bewegen, overheerst voor mij de kalmte en contemplatieve stilte.

Het dagelijkse werk van een boomverzorger in een commerciële werkomgeving is echter een heel andere en enorm verrijkende ervaring, hoewel er ook momenten van stilte zijn. Mijn geest is over het algemeen een tyfoon van lawaai en vluchtige ideeën, en het enige moment waarop ik me volledig stil en 100% gefocust voel, is tijdens bepaalde werkzaamheden bij het kappen van bomen.

Het snoeien van een boom - bijvoorbeeld het volledig inkorten van de kroon - is mentaal het meest belastend en vereist veel concentratie en fysieke inspanning, omdat je naar alle uiteinden van de boom moet klimmen en talloze beslissingen moet nemen over waar je moet kappen, op basis van esthetiek, gezondheid en toekomstige structurele integriteit. Voor mij is het ontmantelen of verwijderen van bomen, hoewel ethisch steeds belastender, een veel eenvoudiger, meer mechanisch proces met slechts één uiteindelijke conclusie. Het vormt wel een grotere bedreiging voor de veiligheid, omdat er over het algemeen op elk moment een veel groter gewicht aan hout door de lucht beweegt.

Dus je staat ongeveer 15 meter hoog op de centrale stam van een boom op 'spikes' - vormige metalen bevestigingen die, als een stijgbeugel, vanaf de buitenkant van je voet, onder de voetboog, omhoog lopen langs de binnenkant van je onderbeen en vastgebonden zijn net onder je knie en rond je enkel. Er is een klein punt, ongeveer vijf centimeter lang, dat diagonaal uit het metalen frame steekt net onder je binnenkant enkel en in de boom is gedreven en dient als steunpunt waarop je staat. Je hebt elke tak onder je gedemonteerd tot aan de hoofdstam, dus je staat in feite bijna bovenaan een lange rechte stok met het laatste stukje blad helemaal bovenaan. Je hebt een touw en een lanyard die samen om de stam zijn gewikkeld waartegen je staat en vastgemaakt aan elk heuppunt van je harnas. Je gewicht trekt hiertegenaan en duwt naar beneden in de spikes, waardoor je stabiel en op je plaats blijft.

De bovenste zes meter van de boom staat boven je, met een trekkoord onder spanning, en je hebt je richtinggevende 'gob'-snede gemaakt - een wig die een kwart tot een derde van de stam is uitgesneden, waardoor een 'scharnier' van hout tot op zekere hoogte kan bepalen in welke richting het bovenste deel van de boom zal vallen na de laatste snede. Als een aanzienlijk deel misgaat en naar je toe valt, kun je nergens heen om te ontsnappen en loop je mogelijk dodelijk letsel op. Je roept om te controleren of alles veilig is op de grond, krijgt de goedkeuring van het grondpersoneel en begint met je snede.

Dit is het moment van stilte. Ondanks de fysieke bewegingen van de boom is je geest gefixeerd op die ene handeling en is elk zintuig in de hoogste staat van acuut bewustzijn. Elke scheur, splinter en slag van de boomvezels die breken terwijl het deel begint om te vallen, wordt geregistreerd en geanalyseerd op bewijs van potentieel succes of falen. Het is een prachtig moment in slow motion waarop je weet dat je alles hebt gedaan om de uitkomst te sturen, maar dat nu de handen van het lot en fortuin de controle hebben. Dan is de top beneden, de boom landt precies op doel, de ploeg gaat aan de slag met kappen en opruimen en jij kunt genieten van een paar momenten van triomf. Ik neem altijd even de tijd om adem te halen, om me heen te kijken en me na zo'n moment weer helemaal levend te voelen!

Wat is volgens jou het belangrijkste dat individuen kunnen doen om bomen en bossen te helpen de huidige bedreigingen te overleven?

Ik denk vooral dat we allemaal bewuster moeten zijn van de producten die we kopen en ons open moeten stellen voor de soms lastige problemen die een steeds meer consumerende maatschappij met zich meebrengt. We moeten wat meer tijd nemen om te achterhalen waar producten vandaan komen en wat de impact ervan is op specifieke omgevingen. Er zijn goede websites die je kunnen vertellen welke merken ethischer zijn en welke je beter kunt vermijden.

Het delen van informatie is ook van cruciaal belang - wees niet bang om je nieuwsfeed te laten weten als je iets verontrustends hebt ontdekt over ontbossing of onethische praktijken, of dat een product dat we allemaal kennen en waarderen een destructieve impact heeft op leefgebieden en gemeenschappen elders. We moeten het stigma doorbreken dat nieuws over natuurbehoud uitsluitend het terrein is van 'sandalendragende linzeneters', zoals ik het wel eens heb horen zeggen!

Op lokaal niveau: waarom geen boom planten?! Bij het bedrijf waar ik werk, zijn we een initiatief gestart om jaarlijks 1000 bomen te planten. Voor elke boom die we moeten kappen, bieden we aan om gratis een boom te herplanten. Ook zullen we deze zomer beurzen en evenementen bezoeken en per evenement 100 bomen weggeven, in de hoop dat dit een meer stimulerende intentie bij het publiek zal creëren.

Alleen al door de tijd te nemen om de boomsoorten in uw straat of buurtpark te ontdekken, ontstaat er een 'sneeuwbaleffect' van interesse in u, dat zich alleen maar zal ontwikkelen tot een behoefte aan een bredere kennis over bomen. De vernietiging van bossen, en de snelheid waarmee ze worden vernietigd, wekt paniek op bij iedereen die zich erin verdiept. Het probleem is dat het grote publiek onvoldoende weet wat het inhoudt en hoe het kan worden vermeden, en het is erg lastig om de boodschap over te brengen. Met de campagne Tree Top Troubadour willen we een concept bieden dat bovenal verrassend en vermakelijk is, en de boodschap komt er gewoon bij.

Mijn hoop is dat de schoonheid en het vitale belang van bomen voor ons voortbestaan ​​zich op natuurlijke wijze zullen openbaren in wat ik zeg en zing, zonder dat ik prekerig hoef te worden, want mensen hebben de neiging om af te haken en barrières op te werpen als ze het gevoel hebben dat ze de les gelezen worden, hoe terecht de zaak ook is. Ik hoop dat mensen bomen gaan waarderen vanuit liefde en oprechte zorg in plaats van vanuit schuldgevoel. Dit moet echt gebeuren, want wat we nu meemaken is niet langer voorbehouden aan 'Eco-Warriors' of professionele natuurbeschermers die lobbyen bij beleidsmakers; het is er nu eenmaal, en voor iedereen. Het probleem klopt aan bij onze collectieve voordeur, terwijl de jongens aan de achterkant met knuppels en bivakmutsen komen!

Om op de hoogte te blijven van Bens avonturen, kunt u hem volgen op Facebook , Twitter en Instagram , of een kijkje nemen op zijn website: http://www.treetoptroubadour.com/